Ostatnio na moim biurku zagościł monitor AOC Q27B3CF2 – 27-calowy ekran QHD, który producent kieruje głównie do osób szukających kompromisu między jakością obrazu, ceną i funkcjonalnością. W praktyce okazało się, że to nie tylko sprzęt do biura, ale także świetne narzędzie do codziennej pracy programisty. Rozdzielczość 2560×1440, matryca IPS 100 Hz i złącze USB-C z Power Delivery 65 W sprawiły, że po kilku dniach testów trudno było mi wrócić do starego monitora. Jeśli zastanawiacie się, czy AOC Q27B3CF2 to dobry monitor do pracy i gier – zapraszam do recenzji!

Specyfikacja AOC Q27B3CF2

Wygląd zewnętrzny

Wyjmując monitora z pudełka, od razu rzuca się w oczy schludna, stonowana stylistyka – matowa czarna obudowa, bardzo wąskie ramki po bokach i na górze. To wszystko daje przyjemny efekt wizualny, zwłaszcza jeśli planujesz wielomonitorową konfigurację.

Podstawa jest solidna, stojak umożliwia regulację wysokości, co uważam za duży plus przy dłuższej pracy. Niestety, monitor nie ma pivotu (obrót do trybu pionowego) a regulacja obrotu jest dość ograniczona. Z punktu widzenia pracy wielominotorowej bądź z regulowanym na wysokość biurkiem – są to ważne aspekty i ograniczenia.

Złącza zostały sprytnie ukryte i uproszczone – USB-C z PD 65W to fajna sprawa dla użytkowników laptopów. Dzięki temu jeden kabel może zasilać laptop + przekazywać sygnał wideo + dane. To zdecydowany plus.

Akcesoria

Producent do monitora dodaje jedynie 3 kable. Jest to absolutne minimum aby móc zacząć przygodę z monitorem. Plus za kabel USB PD.

Wrażenia z użytkowania AOC Q27B3CF2

Przestrzeń robocza i czytelność kodu

Rozdzielczość QHD na 27-calowym ekranie sprawia, że tekst jest ostro wyświetlany – czcionki dla IDE, terminala czy przeglądarki wyglądają dobrze bez ekstremalnego skalowania. 100 Hz odświeżania może wydawać się drobnym bonusem dla pracy (nie tylko do gier), bo animacje okien są płynniejsze, a przewijanie długich plików kodu daje odczuwalny komfort.

Jako programista doceniam, że mogę mieć po jednej stronie np. edytor kodu, a po drugiej np. dokumentację lub podgląd aplikacji – bez konieczności dwóch osobnych monitorów. Przy matrycy IPS kąty widzenia są szerokie, co oznacza mniej problemów przy patrzeniu pod kątem.

Kolory, kontrast i komfort pracy

Panel IPS oferuje bardzo dobrą jakość obrazu – kolory są żywe, kontrast wystarczający do pracy w jasnych pomieszczeniach. Jasność wynosi ~350 cd/m² oznacza, że w dobrze oświetlonym pomieszczeniu monitor daje radę. W innych recenzjach spotkałem się ze zmierzoną wartością wynoszącą ok. 370 cd/m².

Fakt pokrycia sRGB na poziomie ~99% oznacza, że praca z UI, frontendem, designem aplikacji lub po prostu oglądanie materiałów wygląda dobrze. To nie monitor profesjonalny do druku, ale dla programisty/grafika hobbysty (czy też recenzenta) – więcej niż wystarczający.

Funkcje takie jak Low Blue Mode (redukcja niebieskiego światła) i Flicker-Free (bez migotania) pomagają przy długich godzinach pracy. Zdecydowany plus.

Ergonomia i codzienne użytkowanie

Stojak z regulacją wysokości (~110 mm) to dobre minimum. Mogłem ustawić ekran w wygodnej dla siebie wysokości. Jednak brak pivotu i ograniczona regulacja kąta to minus… Czasem chciałbym obrócić ekran pionowo albo mieć więcej nachylenia. Przy pracy z wieloma oknami mogłoby się przydać. Złącze USB-C zasilające laptop i przekazujące wideo to ogromne ułatwienie w stacji roboczej – jeden kabel = mniej bałaganu, co przy moim zestawie z wieloma urządzeniami bardzo cenię.

Głośniki w monitorze są… podstawowe. Raczej traktowałbym je jako awaryjne. W mojej codziennej pracy używam soundbara z zewnętrznym subwooferem.

Menu i funkcje OSD

Menu OSD w AOC Q27B3CF2 to klasyczny zestaw ustawień znany z wielu monitorów tej marki. Dostęp do niego uzyskujemy za pomocą zestawu przycisków umieszczonych pod prawą krawędzią ekranu – mamy tam przycisk zasilania, wejścia sygnału, głośności oraz klawisz Menu/Enter, który otwiera pełne menu ekranowe.

Po jego wywołaniu naszym oczom ukazuje się proste, tekstowe menu podzielone na kilka sekcji tematycznych:

• Luminacja – tutaj znajdziemy podstawowe ustawienia obrazu, takie jak jasność, kontrast, tryby ECO, Overdrive (szybkość reakcji pikseli) czy opcję Dynamic Contrast. To sekcja, do której sięga się najczęściej – szczególnie przy dostosowywaniu jasności pod różne warunki oświetleniowe.

• Układ kolorów – odpowiedzialna za odwzorowanie barw. Możemy tu wybrać temperaturę kolorów (Cool, Warm, sRGB, User), a także włączyć tryb Low Blue Mode, który redukuje ilość niebieskiego światła i jest nieoceniony podczas pracy po zmroku.

• Wzmocnienie obrazu – funkcja mniej znana, ale przydatna. Pozwala ustawić tzw. „okno obrazu” o podwyższonych parametrach (np. większa jasność w wybranym fragmencie ekranu). Raczej ciekawostka niż coś, co faktycznie przydaje się w pracy programisty.

• Ustawienia OSD – tu możemy dostosować samo menu OSD: jego pozycję na ekranie, język (dostępny także polski), przezroczystość oraz czas automatycznego wygaszania. Warto ustawić krótszy czas, by menu nie przeszkadzało w pracy.

• Ekstra – sekcja z funkcjami dodatkowymi, takimi jak Adaptive-Sync, wybór źródła sygnału (HDMI, DisplayPort, USB-C), automatyczne przełączanie wejść, wyłączanie LED-a zasilania czy opcja resetu ustawień fabrycznych.

Samo menu działa poprawnie, choć jego obsługa nie jest najbardziej intuicyjna. Brakuje tu joysticka znanego z droższych modeli AOC – zamiast tego mamy klasyczne przyciski. Na początku wymaga to chwili przyzwyczajenia, bo czasem łatwo kliknąć nie ten przycisk, który chcieliśmy.

Z drugiej strony – menu jest bardzo rozbudowane i pozwala precyzyjnie dostroić obraz pod własne preferencje. Raz dobrze skonfigurowane, nie wymaga już większej ingerencji. Szczególnie doceniam obecność trybu sRGB (wierne kolory do pracy z UI i frontendem) oraz Low Blue Mode, który realnie zmniejsza zmęczenie wzroku podczas długiego kodowania nocą.

Podsumowanie recenzji

Dla programisty, który szuka jednego uniwersalnego monitora – zarówno do pracy jak i okazjonalnej rozrywki – AOC Q27B3CF2 wypada naprawdę dobrze. W mojej ocenie to model „ustaw i zapomnij” (z wyjątkiem głośników i pivotu). Po prostu wkładasz go na biurko, podłączasz laptopa przez USB-C i masz czystą, szeroką przestrzeń roboczą. Praca z kilkoma oknami, podziałem edytora, okienkami terminala, podglądem wyników – to wszystko staje się znacznie wygodniejsze niż na standardowym ekranie Full HD.

Cena? Ok 675zł.

Zalety:

• Rozdzielczość QHD oraz przekątna 27”,
• USB-C z PD 65 W,
• Dobry panel IPS, bardzo dobre kąty widzenia, naturalne kolory,
• Technologie dbające o oczy (LowBlue, Flicker-Free),
• Cena!

Wady:

• Głośniki (tylko jako awaryjne zastosowanie),
• Brak Pivotu,
• Ograniczona możliwość obrotu.