Diamenty są wieczne – tak brzmi jeden z tytułów filmu o najsławniejszym agencie jej królewskiej mości. A jakby tak połączyć kryształy i wentylatory komputerowe? Ma to sens? Zapraszam na recenzję podświetlanych wentylatorów Gelid Stella Daisy-Chain!

SPECYFIKACJA

OPAKOWANIE I ZAWARTOŚĆ

Wentylatory zapakowane są w kolorowy karton z motywem unoszącego się dymu. Z przodu opakowania znajdziemy grafikę przedstawiającą kupowane wentylatory, nazwę modelu i zgodność ze standardami podświetlenia. Z tyłu opakowania umieszczona jest specyfikacja oraz kody kreskowe. Na jednym z boków umieszczony jest szybki opis podłączenia wentylatorów a na przeciwległym boku wypunktowane są tryby świecenia.

W środku opakowania znajdziemy 3 oddzielne białe kartonik oraz instrukcję obsługi. W każdym z kartoników znajdziemy wentylator oraz 4 śrubki montażowe. Wyposażenie jest zupełnie podstawowe.

Instrukcję stanowi pojedyncza kartka, na której możemy znaleźć schemat podłączenia oraz warunki gwarancji.

BUDOWA

Sam wentylator, ma dość ciekawą konstrukcję. Śmigło wyposażone jest w 9 ramion o standardowej budowie, wykonanych z półprzeźroczystego plastiku. Jedynym wyróżnikiem jest podcięcie łopatek przy osi rotora. Na środku śmigła mamy lekkie przydymienie, które uniemożliwia nam podgląd środka i ujrzenie podwójnego kulkowego łożyskowania. Ramka wentylatora ma oryginalny kształt, który stanowią dwa przeźroczyste pierścienie imitujące diamenty albo lód. Przymocowane one są do centralnej, białej części ramki, która wyposażona jest specjalne żebrowania wzmacniające konstrukcję. W narożach wentylatora znajdziemy gumowe podkładki antywibracyjne.

Od spodu wentylator prezentuje klasyczną budowę. Rotor osadzony jest na 4 ramionach. Z jednego boku wychodzą kable podłączeniowe – dwa są białe a jeden czarny. Kabel zasilający jest biały, zakończony wtyczką 4 PIN o długości 50cm. Kable sterujące podświetleniem są białe i czarne (z męską wtyczką jest czarny, z żeńską biały), oby dwa mają długość 40cm. Żaden z kabli nie jest w oplocie.

PODŚWIETLENIE I KULTURA PRACY

Głośność wentylatora została odczytana decybelomierzem ustawionem prostopadle i w odległości 30 cm od pracującego wentylatora. Wentylator był umieszczony na statywie, który izolował wibracje wentylatora od podłoża. Dla każdego pomiaru wynik został przeprowadzony 3 razy i wzięta była średnia z tych prób. Do sterowania prędkością obrotową wentylatorów użyłem aplikacji SIV dostarczanej przez producenta mojej płyty głównej Gigabyte. Jeśli w czasie wykonywania pomiaru wystąpił inny zewnętrzny dźwięk zaburzający odczyt, taka pomiar był nieuwzględniany.

Na prezentowanym wykresie widać, że maksymalne obroty wentylatora pokrywały się z deklaracją producenta i zakończyły się na wartości 1623 RPM. Gelid Stella charakteryzuje się wysoką kulturą pracy i do 1100 RPM jego praca jest praktycznie bezgłośna. Maksymalna zmierzona głośność to niecałe 37 dBA co jest nieznacznie więcej niż deklarowane przez producenta 35 dBA.

Wykonane zostały również testy przepływu powietrza. Do pomiarów użyłem anemometru Benetech GM8902 z zamontowaną specjalną przejściówka, która zbiera całe powietrze z wentylatora i przepuszcza je przez wirnik pomiarowy urządzenia odczytującego. W tym miejscu pragnę nadmienić, że w miarę możliwości wszystkie testowane wentylatory będą miały wykonywany pomiar przepływu powietrza aby stwierdzić, czy deklarowane przez producenta parametry potwierdzają się z rzeczywistością.

Odczytane wartości przepływu powietrza jako CFM wyglądają następująco:

Pewną ciekawostką jest to, że do pomiarów przepływu powietrza użyłem innej jednostki niż tej, którą testowałem do pomiarów głośności i prędkości maksymalne poszczególnych wentylatorów różniły się. W drugim testowanym wentylatorze maksymalna odczytana prędkość wynosiła 1731 RPM co jest wartością wyższą, niż deklarowane przez producenta 1500 RPM +/- 10%. Wracając do przepływu powietrza to maksymalna uzyskana wartość wynosi 73 CFM przy 1731 RPM. Jest to wyższa wartość niż deklarowane przez producenta 70 CFM ale i obroty były wyższe. No i nie wiadomo również przy jakich obrotach producent uzyskał 70 CFM czy przy 1500 RPM czy przy maksymalnych, zgodnych z tolerancją, czyli 1650 RPM. Niemniej pomiar pokazał, że również deklarowany wysoki przepływ jest prawdziwy.

Za podświetlenie wentylatora odpowiadają 24 diody led – 16 z nich podświetla kryształowy pierścień a 8 pozostałych rotor wentylatora. Na filmiku poniżej można zauważyć konstrukcję, do której był zamontowany wentylator podczas wykonywania pomiarów głośności 🙂

PODSUMOWANIE

Biała trójca Gelida wypadła bardzo dobrze! Wentylatory wykonane są w nietuzinkowy sposób i wyposażone po dwa diamentowe ringi. W połączeniu z 24 diodami LED z obsługą ARGB tworzą ciekawy spektakl wizualny. Pod względem wykonania naprawdę nie można niczego zarzucić. Próżno szukać niedoróbek materiałowych. Dodatkowo parametry techniczne są bardzo dobre, maksymalna zmierzona głośność to 36,8 dBA a uzyskany maksymalny przepływ powietrza to 73 CFM. Martwi jedynie brak powtarzalności przy maksymalnych obrotach bo o ile dwa wentylatory nie miały problemu by zmieścić się w deklarowanych przez producenta 1500 RPM +/- 10% tak jeden dość mocno przekroczył ten próg i rozpędził się aż do 1731 RPM! Do minusów trzeba zaliczyć jeszcze dostarczane z wentylatorami dodatkowe wyposażenie, które jest ograniczone go absolutnego minimum czyli do śrubek montażowych. Szkoda również, że wszystkie przewody są pozbawione oplotu. Minusy rekompensuje jednak cena wynosząca 28$ czyli na polskie warunki będzie to ok 120-130zł za 3 wentylatory!

Zalety:

• wygląd,
• wydajność,
• kultura pracy,
• podświetlenie ARGB,
• cena.

Wady:

• lakoniczna instrukcja,
• dodatki ograniczone do absolutnego minimum,
• jeden wentylator przekroczył deklarowane maksymalne obroty.